Basic HTML Version
8
απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα και αφιερωνόταν στην ανάγνωση των κειμένων. Η εργασία
που ακολουθούσε την ανάγνωση ήταν συλλογική και αφορούσε στην κριτική συζήτηση και τη
μεταποίηση αυτών των πρωτόλειων κειμένων. Ο σκοπός ήταν να καταλήξει η ομάδα στην επιλογή
των καλύτερων κειμένων, μέσω των οποίων θα γεννιόταν το τελικό κείμενο της παράστασης, για το
οποίο όμως θα έπρεπε να εργαστεί μια (με δημοκρατικές διαδικασίες εκλεγμένη) επιτροπή δύο ή
τριών ατόμων. Αυτή η επιτροπή θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούσε τον δραματουργό της
παράστασης. Όταν πλέον το κείμενο είχε διαμορφωθεί στην εντέλεια (ύστερα από αρκετές
αναγνώσεις – συζητήσεις και διορθώσεις, ακόμα και της τελικής του μορφής), τότε μόνο μπορούσε
να ξεκινήσει η σκηνοθεσία της συλλογικής ιδέας, από έναν ή και περισσότερους μαθητές – μαθήτριες
στο ρόλο του σκηνοθέτη!
Οι θεατρικές ανάγκες των παιδιών, όμως, δε σταματούσαν τα Χριστούγεννα. Όπως μου εξήγησε ο
κύριος Ν. Κοπιδάκης:
«Εκτός από τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, όταν οι Πανελλήνιες γίνονταν το
Σεπτέμβριο, η ΣΤ’ Γυμνασίου (δηλαδή η σημερινή Γ’ Λυκείου) αποχαιρετούσε το σχολείο με μια
εκδήλωση – παράσταση, πάλι με δικά της κείμενα. Με αυτές τις παραστάσεις φαινόταν η γνήσια παιδεία
που είχαν πάρει τα παιδιά από το σχολείο μας, σε ιδέες, σε μόρφωση εποχής, σε προβληματισμούς, σε
αλήθειες. Αυτές οι παραστάσεις της τελευταίας τάξης του Γυμνασίου είχαν μεγάλη επιτυχία, αλλά
σταμάτησαν, όταν οι εξετάσεις άρχισαν να γίνονται τον Ιούνιο. Από τότε, όμως, άρχισε να ισχυροποιείται
στο Λύκειο η θεατρική ομάδα.»
Περνώντας τα χρόνια, και φτάνοντας στα τέλη της η δεκαετία του ’80, το ρόλο του κυρίου Ν.
Κοπιδάκη σε σχέση με τη θεατρική δραστηριότητα του σχολείου ανέλαβε η κυρία Όλγα
Ανδρεαδάκη, που υπήρξε άλλωστε μαθήτριά του στο παρελθόν και που είχε παρακολουθήσει
θεατρική δουλειά στο Παρίσι.
4
Την κυρία Όλγα Ανδρεαδάκη ακολούθησαν εκπαιδευτικοί του σχολείου, οι οποίοι, όμως, είχαν
διάθεση και ταλέντο να εργαστούν με μεράκι για τη δημιουργία θεατρικών παραστάσεων υψηλής
αισθητικής! Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, την ευθύνη της θεατρικής ομάδας ανέλαβε το ζευγάρι
συνεργασίας Σέβη Γεωργιάδου - Κοκορέλια και Κώστας Ανδριώτης. Οι εν λόγω εκπαιδευτικοί
δημιούργησαν παραστάσεις όχι πλέον από τα κείμενα των παιδιών αλλά δραματοποιώντας
σπουδαία κείμενα, κυρίως της ελληνικής λογοτεχνίας.
Συμπερασματικά, η ιστορία της θεατρικής δραστηριότητας στο Παγκρήτιο Εκπαιδευτήριο
ακολούθησε προοδευτική πορεία συν τω χρόνω. Οι άνθρωποι που εργάστηκαν για αυτόν το σκοπό
τόλμησαν να αφιερωθούν στη δημιουργία, να πειραματιστούν με κείμενα και τεχνικές, αλλά και να
υπάρξουν εκτός των συνόρων της Κρήτης, στέλνοντας τη δουλειά τους σε διαγωνισμούς, από τις
κριτικές επιτροπές των οποίων έμελλε να βραβευτούν, αποδεικνύοντας έτσι πως η επιτυχία και η
καταξίωση δε δωρίζονται, αλλά κατακτιούνται με τη θέληση, την προσπάθεια, τη συνεργασία, την
οργάνωση και τη μεθοδική δουλειά!
4
Η κυρία Όλγα Ανδρεαδάκη σε συνεργασία με τον κύριο Ν. Κοπιδάκη ανέλαβε τη σκηνοθετική επιμέλεια της θεατρικής
παράστασης των παιδιών του Λυκείου που ερέθισμά της ήταν η ζωή της Άννας Φρανκ (
«Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ»,
1987).