Basic HTML Version
29
που τίθεται είναι ζωτικής σημασίας… Να πάει στον πόλεμο, για να έρθει μια ημέρα πράσινη; Οι
γνώμες διίστανται…
Η τελευταία σκηνή της παράστασης είναι βουβή. Δε χρειάζονται πάντα τα λόγια, άλλωστε! Η
μουσική και μια μελωδική φωνή αρκούν, για να καταλάβουμε… Το τέλος μοιάζει με φωτογραφία…
Που όμως μιλά! Το βλέπουμε άλλωστε… Στην κορυφή του σκηνικού στέκεται μια κοπέλα ντυμένη
στα ολόλευκα. Στα μάτια μου, πρόκειται για συμβολισμό της ειρήνης. Από τη μέση της το μαντήλι
ξεχύνεται στη σκηνή, σκεπάζοντας τα τραπέζια. Πάνω στο απλωμένο λευκό πανί, φέρνουν αγόρια
και κορίτσια και ακουμπούν καλάθια, πανέρια, καφάσια με λουλούδια και φρούτα, χρώματα και
αρώματα της γης, και ύστερα κάθονται ήσυχα γύρω από αυτά, καταλαμβάνοντας ολόκληρο το
χώρο!