Page 36 - U

36
Η παράσταση ολοκληρώνεται με τη συναρμολόγηση μιας εικόνας, τύπου puzzle, από τα παιδιά
ενόσω χορεύουν. Το puzzle απεικονίζει μια παρέα κεφάτων και χαρούμενων προσώπων.
Συμβολικά, μπορούν να είναι οι θεατές που παρακολούθησαν το έργο γελώντας ή οι ίδιοι οι
«ηθοποιοί», που έγιναν μια ευτυχισμένη ομάδα, με αφορμή τη θεατρική δημιουργία αλλά και την
κωμική φύση του κειμένου που δραματοποίησαν!
Ως υστερόγραφο, θέλω να επισημάνω τα εξής:
Πρώτον, ότι το εν λόγω θεατρικό έργο προσφέρεται για σχολική παράσταση, επειδή το θέμα που
αγγίζει αφορά στις σχέσεις παιδιών – ενηλίκων, μαθητών – καθηγητών, εξουσιαζόμενων –
εξουσιαστών, και μάλιστα φέρει μια πρόταση – μήνυμα (σύμφωνα με τη διασκευή του), το οποίο
στην ουσία λέει ότι για την κατάκτηση ενός στόχου απαιτείται η καθοδήγηση – διδασκαλία,
ειδάλλως οι μαθητευόμενοι είναι αδύναμοι να προχωρήσουν, να εκφραστούν ή να πάρουν
πρωτοβουλίες για την εξέλιξή τους.16
Δεύτερον, ότι αποτελεί εναλλακτική πρόταση – τόσο σκηνικά όσο και θεματικά – για το σχολικό
θέατρο γενικά και για το θέατρο στο Παγκρήτιο Εκπαιδευτήριο ειδικά. Πιστεύω ότι η παράσταση
αυτή αποτελεί εξελικτικό παράγοντα της θεατρικής ομάδας του σχολείου και χαίρομαι που κλήθηκα
να γράψω γι’ αυτήν! Διότι είναι και το γέλιο ένας τρόπος… Και μάλιστα ο πιο δύσκολος!!!17
Η επόμενη παράσταση που θα «υποστεί» ανάλυση στο παρόν κείμενο είναι αποτέλεσμα των
προσπαθειών της θεατρικής ομάδας για συνδυαστική και ελεύθερη έκφραση – δημιουργία και
αναδημιουργία, που τιτλοφορείται ως Αυλαία και πάμε και που παρίσταται στη «σκηνή» του
σχολείου την Άνοιξη του 2010.
Η Αυλαία και πάμε είναι μια παράσταση που συγκροτήθηκε από την αυθόρμητη συνένωση τριών
ιστοριών αγάπης… Του Ερωτόκριτου για την Αρετούσα, του Ρωμαίου για την Ιουλιέττα και του
Τάσου για τη Γκόλφω! Πρόκειται για «αυθαίρετη» συνένωση τριών διαφορετικών κειμένων -
συγγραφέων (αλλά και εποχών και θεατρικών ειδών)…
Το αποτέλεσμα είναι παρωδία με πολλά στοιχεία υπερβολής… Τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια)
φορούν λευκά ρούχα και περιδιαβαίνουν στη σκηνή, αναλαμβάνοντας πολλούς και διαφορετικούς
ρόλους, με σκοπό την παραγωγή του γέλιου μέσω της «ανελέητης» διακωμώδησης.
Ο ρόλος των σκηνικών αντικειμένων είναι καθοριστικός, εφόσον ορίζει τους χαρακτήρες αλλά και
την ατμόσφαιρα. Επικρατεί σύγχυση και αναστάτωση στη σκηνή, που, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι
πάντα δικαιολογημένη. Συνεχώς υπάρχει πλήθος παιδιών εκτεθειμένο, που προσπαθεί να δει με
16 Το πρωτότυπο κείμενο μέσα από το κωμικό στοιχείο και τη χρήση των κλόουν – ως προσώπων – αποτελεί μια αλληγορική
αναπαράσταση της σύγχρονης κοινωνίας, στην οποία «εκπαιδεύονται» άνθρωποι – κλόουν σύμφωνα με τα «πιστεύω» αυτών
που κυριαρχούν και κατέχουν την εξουσία. Εμμέσως και μέσω του γέλιου δημιουργείται από μέρους του συγγραφέα ένα βαθύ
«κατηγορώ» για όλους εκείνους που προΐστανται με γνώμονα τη βία και το φασισμό! Προχωρώντας πιο πέρα, μπορούμε να
προβάλλουμε τη σχέση εξουσιαστή – καταπιεστή και εξουσιαζόμενου – θύματος και στις ανθρώπινες σχέσεις (φιλικές,
συνεργατικές, οικογενειακές, ερωτικές, συζυγικές)! Θεωρώ ότι η επιλογή του κειμένου – ασχέτως με το πιο μήνυμα ήθελε ή
δεν ήθελε η θεατρική ομάδα να φέρει στο κοινό της – είναι σοφή, εφόσον γίνεται αφορμή για σκέψεις, ουσιαστικούς
προβληματισμούς και συζητήσεις και όλα αυτά πάντα μέσω του αστείου!
17 Θέλω να αναφέρω εδώ μια παρατήρηση για την υποκριτική των κλόουν… Η έκφραση του σώματός τους είναι άψογη, αλλά
η φωνολογική τους έκφραση – εκφορά χωλαίνει σε αρκετά σημεία. Εννοώ ότι ορισμένες φορές αναλώνονται σε ανούσιες
τσιρίδες ή «τραβήγματα» της φωνής τους, τα οποία μπορούν να γίνουν αφορμή για εκνευρισμό του θεατή!